این کتاب با استفاده از دیدگاه زبان‌شناسی شناختی، جامع‌ترین تحلیل نظری را از معناشناسی حروف اضافه انگلیسی ارائه می‌کند. همه حروف اضافه انگلیسی در اصل روابط فضایی بین دو موجود فیزیکی را رمزگذاری می کردند. حروف اضافه ضمن حفظ معنای اصلی خود، مجموعه ای غنی از معانی غیر مکانی را نیز ایجاد کرده اند. در این مطالعه ابتکاری، تایلر و ایوانز استدلال می کنند که همه این معانی به طور سیستماتیک در ماهیت تجربه فضایی-فیزیکی انسان ریشه دارند. «صحنه های فضایی» اصلی، پایه و اساس گسترش معنا از فضایی به انتزاعی تر را فراهم می کند. این تحلیل روش شناسی جدیدی را بیان می کند که بین معنای متعارف و تفسیری که برای درک حرف اضافه در متن ایجاد می شود، تمایز قائل می شود، و همچنین تعیین می کند که کدام یک از چندین حس رقیب باید به عنوان معنای اصلی در نظر گرفته شود. با هم، روش‌شناسی و چارچوب به اندازه کافی بیان شده‌اند تا پیش‌بینی‌های آزمایش‌پذیر ایجاد کنند و امکان اعمال تحلیل به حروف اضافه‌ای را فراهم کنند.
فهرست:
1. ماهیت معنا
2. معنای مجسم و تجربه فضایی
3. به سوی مدل چندمعنایی اصولی: صحنه های فضایی و مفهوم سازی
4. مورد بیش از
5. محور عمودی
6. ذرات فضایی جهت گیری
7. نقاط دیدنی محدود
8. نتیجه گیری
